Μετά κι απόψε

Μάννα, τι να σε κάνω;
Τότε, δεν ήξερα.
Σ' έκοψα στα δυο.
Μετά, σε περισσότερα....
Σε σκόρπισα, όπως κι εγώ σκορπίστηκα.... ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΣΕΝΑ και από ΑΛΛΟΥΣ....

"Ακούς;" είπα μόλις στον άντρα μου που έφυγε καθυστερημένος για τη δουλειά.
Όχι, δε ρωτάω εσένα.
Εσύ, χρόνια μ' ακούς, μα δεν απαντάς.
Μόνο χαμογελάς.
Και χαμογελάς τόσο όμορφα!...

Ούτε εκείνος μ' απάντησε.
Μου χαμογέλασε.
Αρκεί.
Με άκουσε.